Annelerimiz!
Onlar, ömür boyu en sıcak yuvamız, en korunaklı sığınağımız oldular.
Bizi bin bir meşakkat çekerek dünyaya getirenler oldular. Bizi dünyanın en helal sütüyle besleyip büyütenler oldular. Beşiklerimizi sallarken, bu coğrafyanın “Uyusun da büyüsün” diye başlayan en güzel ninnilerini kulaklarımıza fısıldayan tatlı sesler, hoş nefesler oldular.
Annelerimiz!
Bizi koruyup kollayan, her şeyden sakınanlar oldular. Hoyratlıklarımıza katlanan, dağıttıklarımızı toplayan, bizi giydirip kuşatanlar oldular. İnce ruhları ve rikkat yüklü bakışlarıyla uzandığı her yeri mamur eden usta eller oldular.
Yeri geldi, en samimi arkadaşımız, en iyi sırdaşımız oldular. Kimselere diyemediğimizi ancak kendilerine açabildiğimiz gönül dostlarımız oldular.
Derde düştüğümüzde dermanımız oldular. Canımız yandığında “anne” diyerek ağladığımız can yoldaşımız oldular. Bir yanımız acıdığında “Öpüvereyim de geçsin” dediler ve mucizeye benzer buseleriyle bizi gerçekten iyileştiren en iyi doktorlarımız oldular. “Ana başta taç imiş / Her derde deva imiş” diyen şairlere ilham oldular.
Bitmedi! Onlar, en iyi öğretmenlerimiz de oldular. “Ana kucağı” ile şefkati öğrettiler bize, “ana yüreği ile de merhameti. Bıkmadan, usanmadan verdikleri hayat dersleriyle, sabırları, hoşgörüleri ve sonsuz sevgileriyle hepimize rol-modeller oldular.
Annelerimiz!
Evlat yükünün en ağır vazifesini sırtlandılar. Evladını her şeyden evla gören büyük duygulu, büyük ruhlu insanlar oldular. Ve öyle oldukları için sevgili peygamberimiz onları işaret ederek ebedi hayatın sırrını fısıldadı kulaklarımıza: “Cennet, annelerin ayaklarının altındadır.”
Bu duygular içerisinde başımızın tacı, gönüllerimizin ilacı olan tüm annelerimize hürmet ediyor, sağlıklı ömürler diliyorum.
Gülen gözleri ve güzel yüzleri solmasın.
Anneler Günü kutlu olsun.
Prof. Dr. İbrahim Diler
Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Rektörü
.jpeg)
