Bugün ki köşe yazımda; Siyasetin tek limanı ahlaktır. cümlesinin bir kamyon dolusu anlam taşıdığını ifade etmek için-hatırlatmak için kaleme aldım.
Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan'ın 'Siyasetin tek limanı ahlaktır' sözüne atıfta bulunarak, "Bu sözü kendine düstur edinerek siyaset yapmaya çalışanlara "SELAM" olsun.
Genel olarak siyasette kendini var etmiş kabul ettirmiş Liyakatli, Ehliyetli, Kişilik sahibi ne olduğu belli siyasetçilere büyük bir hayranlık duyduğumu her yerde söylemişimdir.
Siyaset, karakter sahibi kişilerde kendini gösterir. Karaktersizlerde ise göstermez.
Göstermez çünkü yok olur adına kişinin karakteri yerleşir.
Siyaset dendiğinde genellikte Türk toplumunda olumsuz anlamlar canlanıyor. Herkes siyasetin bulaşılmaması gereken/uzak durulması gereken bir “şey” olduğunu; siyasetin aslında ikiyüzlülük, yalancılık ve sahtekârlık olduğunu dillendiriyorlar (Bu cümlelerde 80’lerdeki sokak olaylarının ve öğrenci hareketlerinin de etkisi var). Bunun zıddı olarak kullanılan Politika ise daha çok ülkeyi gerçekten yöneten, onu gerçekten kalkındırmaya çalışan insanların yani devlet adamlarının (diplomat, büyükelçi vs.) uyguladığı ve yaptığı eylemler akla geliyor.
Siyasete bir karakter kazandıran şimdiki Cumhurbaşkanımız Sayın Erdoğan ile ivmesi yenilendi. Artık aşiret liderlerin, cemaat yetkililerin, yüksek bürokratların yaptığı bir iş değil de Ülkesine hizmet etmek isteyen herkesçe yapılması gereken bir iş olarak kabul edildi. Seçmenlerin seçilme hevesini doğurdu..." İktidar partisi dahil tüm partiler kendi üyelerine hatta sıradan vatandaşların talepleri doğrultusunda periyodik olarak siyaset akademilerini kurdu.
Yıllardır, Milletvekilliği, belediye başkanlığı, il başkanlığı yapanların karakteri muhasebe yapıldığında ne demek istediğimi anlayan anlar. Yani Siyaseti iyi kişiler yapar. Karakteri sağlam kişiler yapar. Davasının adamını satmayan kişiler yapar. En ufak rüzgarda çöl tozları gibi yok olup giden kişiler yapamaz.
