Düğün ve mevlüt gibi özel günlerde mutlaka hazırlanan ve pişirme şekli ile farklılık gösteren Isparta’ya özgü bir pilavdır. Çoğunlukla yanında etli kuru fasulye ile birlikte ikram edilir. Kabune adının hikâyesi şu şekilde aktarılmaktadır: Eski zamanlarda aynı evde yaşayan bir gelin ve kaynana işle uğraşırken zamanın geçtiğini fark etmezler. Ancak zaman öyle geçmiştir ki eve yemeğe gelecek olan eşe, kayınpedere yedirecekleri bir tas yemek yoktur. Bunun üzerine gelin hemen mutfağa gider önceden kalan eti didikler, haşlanmış nohudu katar ve bu pilavı yapar. Sofra kurulur, gelin tencereyi getirir. Kaynana tencerenin kapağını açar ve şaşırarak “ Gııı bu nee?” der. Kaynananın bu şaşkın feryadı zamanla “Kabune” ismine dönüşür. Isparta yöresinde yemek dökümlerinde (yemek verme) bu pilav bakır leğenlerde pişer ve yine bakır tabaklarda ikram edilir. Kabune pilavını hazırlamanın toplumsal olarak önemi düğünü olacak aileye eş-dost herkesin yardım etmesi ve el birliği ile hazırlanmasıdır.
(Gönen İlçesi, Havva Ayçin, İlknur Tuncel).
KAYNAK: ISPARTA'NIN SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRASLARI/SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ
